ارتباط سبک های مقابله با استرس با توفیق طلبی منجیان غریق شهر تهران

مقاله ارتباط سبک های مقابله با استرس با توفیق طلبی منجیان غریق شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک های مقابله با استرس و توفیق طلبی در ناجیان غریق شهر تهران است. نوع تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ استراتژی، همبستگی است و روش میدانی و کتابخانه ای انجام شده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه منجیان غریق شهر تهران تشکیل می دهند. نمونه آماری با توجه به جدول مورگان (384) می باشد. روش نمونه گیری تحقیق حاضر، دردسترس است. ابزار پژوهش حاضر شامل پرسشنامه سبک های مقابله با استرس اندلر و پارکر (1990) و پرسشنامه توفیق طلبی جانسون (2008) بود. پایایی پرسشنامه ها توسط اساتید مدیریت ورزشی تأیید شد و پایایی آنها در حد بالایی بدست آمد. جهت توصیف ویژگی های فردی نمونه های تحقیق و متغیرهای تحقیق از شاخص های آمار توصیفی مانند میانگین، انحراف معیار، فراوانی، درصد فراوانی و ترسیم نمودارها استفاده شد. جهت توزیع طبیعی داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف و تعیین رابطه بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون و به منظور میزان پیش بینی متغیرها از آزمون رگرسیون خطی ساده استفاده شد. کلیه ی تجزیه و تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار spss نسخه 24 انجام شد. نتایج نشان داد که در بین سبک مسأله مدار منجیان غریق شهر تهران با توفیق طلبی (0.05≥ 0.001=p و 0.512=r) و بین سبک هیجانی منجیان غریق شهر تهران با توفیق طلبی (0.05≥ 0.001=p و 0.325-=r) از از نظر آماری رابطه مستقیم و معنی داری مشاهده گردید. هم چنین بین سبک اجتنابی منجیان غریق شهر تهران با توفیق طلبی (0.05≥ 0.001=p و 0.325-=r) از نظر آماری رابطه غیرمستقیم و معنی داری مشاهده گردید. متغیر سبک های مقابله با استرس، 43.1 درصد از متغیر توفیق طلبی در منجیان غریق شهر تهران را پیش بینی می کند.