بررسی نفوذپذیری بتن های ساخته شده با ضایعات متاکائولن، سرباره ی ذوب آهن و سرباره ی مس

مقاله بررسی نفوذپذیری بتن های ساخته شده با ضایعات متاکائولن، سرباره ی ذوب آهن و سرباره ی مس

سیمان به عنوان یکی از اجزای تشکیل دهنده بتن جزئی که از یک سو انرژی فراوانی برای تولید آن مصرف می شود و از سوی دیگر موجب تولید 8 درصد گازکربنیک تولید شده در جهان است. بنابراین بهسازی آن به گونهای که کمترین میزان انرژی و آلودگی برای تولید آن مصرف شود به عنوان یک هدف اصلی مطرح می گردد. در این تحقیق ما برای بهسازی سیمان بخشی از آن را با مواد معدنی و سرباره ی صنعتی ارزان قیمت و در دسترس ترکیب میکنیم که علاوه بر کاهش قیمت تمام شده، با مصرف این مواد می توان در ایجاد یک محیط سبز نیز کمک کرد و نقش بسزایی در توسعه پایدار خواهد داشت. به منظور رسیدن به توسعه پایدار می بایست از مصالح نوین در ساخت و ساز بویژه در سازه های بتنی استفاده نمود و تلاش کرد تا با کاربرد مصالح مناسب برای جایگزینی بخشی از سیمان، بتن با کارایی بهتر تولید کرد. در تحقیق حاضر به بررسی مقاومت فشاری بتن های ساخته شده با پوزولانهای سرباره مس، سرباره آهن و متاکائولن پرداخته شده است. تعداد 61 طرح اختلاط با درصدهای مختلف جایگزینی سرباره مس، سرباره آهن و متاکائولن ساخته شد. بر روی این طرح ها در حالت تازه آزمایش اسلامپ و در حالت سخت شده در سنین 88 روزه آزمایش نفوذپذیری انجام گرفت. در نتیجه مشخص شد در تمامی نمونه های ساخته شده با تاثیر سرباره آهن بر روی نفوذ آب تحت فشار در بتن پرداختیم. نتایج آزمایشات نشان داد که افزودن 20% سرباره آهن به بتن باعث کاهش نفوذپذیری و افزایش مقاومت بتن در برابر خوردگی یون کلر می شود. دلیل این امر را زیاد بودن مقدار سیلیکات در سرباره به نسبت سیمان عنوان می شود که باعث تولید سیلیکات کلسیم در بتن شده که کاهش حجم منافذ بتن و در نتیجه کاهش نفوذپذیری را در پی دارد. که در مجموع بررسی های زیاد و کنکاش در عملکرد واقعی سازه های بتنی با سیمان سرباره های در محیط های مختلف نشان داده است که سیمان های سرباره های در محیط های با سولفات بالا نظیر یک سیمان ضدسولفات عمل می کنند. هم چنین در محیط های کلرید داشتن نفوذ پذیری کم پایداری خوبی در برابر خوردگی آرماتور در بتن مسلح از خود نشان می دهند. در صورت کاربرد سرباره های مناسب و مطابق استاندارد می توان سبب کاهش مصرف سیمان در سازه ها و در نتیجه کاهش آلودگی محیط زیست گردید و به آنچه که جهانیان در افزایش دوام بتن با این ماده دست یافتند، نائل شد.