• وقت، سیستم خود سازمان دهنده و پایدار در معماری و شهرسازی

    نویسندگان :
    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 1070
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
     انسان موجودی متعالی است که به واسطه عقلانیتش، آینده نگر و از فنا و نابودی نفرت دارد. انسان همواره دوست دارد پس از وی، نامی از او در عالم به یادگار بماند. در فرهنگ اسلامی یکی از بهترین راه های زنده نگه داشتن نام انسان، عموم کارهای خیریه به ویژه وقف است؛ وقف سنت حسنه ای است که از دیرباز به اشکال گوناگون در تاریخ بشر وجود داشته است و اسلام نیز آن را در مسیری روشن، منطقی و هدفدار، مترقی و دقیق به عنوان موضوعی ماندگار و پایدار مورد استفاده قرار داده است. به گونه ای که بسیاری از اماکن در چارچوب این مهم سالیان دراز حفظ شده اند به نحوی که بناهای وقفی نسبت به سایر بناها از قوام بیشتری برخوردار هستند؛ که نه تنها سبب پایداری خود بلکه موجب مانایی و ماندگاری بناها و بافت اطراف خود نیز بوده اند. نکته ای که قرابت نزدیکی با مفهوم سیستم خود سازمان دهنده و پایدار دارد سازمانی که سبب احیاء، مرمت و بازسازی خود می شود. سیستمی پیوسته و همه جانبه که زمان و مکان را ملاک عمل قرار می دهد. وقف با چنین رویکردی در گذشته توانست راهی باشد برای پیشبرد اهداف انسانی در جامعه آن زمان و می تواند نقطه عطفی باشد برای این زمان و جامعه مدنی حاضر، البته اگر فرازمانی و کل نگر اندیشه شود.

     

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم