نقش پارامترهای محیطی نور رنگ و فضا در فضاهای درمانی

مقاله نقش پارامترهای محیطی نور رنگ و فضا در فضاهای درمانی

نور، اولین شرط برای هر نوع ادراک بینایی است از دوران ماقبل تاریخ همواره اجسام نورانی که تجسمی از یک شیء زنده را در ذهن بیدار می کردند توسط بشر مورد ستایش و احترام قرار گرفته و مشتاقانه برایشان جشن می گرفتند، آن ها را عبادت کرده و می پرستیدند هنگامی که بحث نور می شود آنرا با دو پارامتر رنگ و فضا همراه می دانند نور تأثیر مستقیمی بر روح و روان انسان دارد. همان طور که به تغذیه سالم برای جسم خود می اندیشیم باید نور کافی و مناسبی را هم برای روحمان فراهم کنیم.

این تأثیر تنها به میزان نور بستگی ندارد بلکه نوع نور محیط نیز از جمله مواردی است که می بایست مورد توجه قرار گیرد. نور طبیعی روز دارای خواصی است که با استفاده از آن فضا معنا پیدا می کند. فرم، رنگ، تار و پود و زمینه مصالح مخصوصاً وقتی که بر آن تأکید شده باشد. به هر حال فاکتورهای مهم نور ارتباط مستقیم با کار معمار دارد. فضاهای درمانی نیز، یکی از اصلی ترین مبادی و احتیاجات در امور بهداشت و درمان جامعه بوده است. طرحهای مطلوب معماری به هر منظور که باشند فقط در صورتی می توانند کاملاً مفید واقع گردند که در آن ها فضاهای مختلف براساس نیازهای استفاده کنندگان در جهت بهبود و تسریع فعالیت های گوناگون طراحی گردد. حال آنکه که در طراحی داخلی فضاهای درمانی با توجه به عملکرد آن ها، بیش ترین تاثیر به عهده شاخصه های نور، رنگ و هم چنین ایجاد فرم های تاثیرگذار بصری می باشد. نورپردازی و استفاده از رنگ های مناسب در فضای بیمارستان سبب تنظیم چرخه بیولوژیکی بدن، شفافیت وضوح بصری در محیط، کاهش زمان بستری و احساس درد در بیماران، کاهش احساس افسردگی، افزایش احساس مثبت به محیط بیمارستان و دیگر موارد می گردد.