پدیدار شناسی حوض در حوزه اخلاقی معماری سنتی ایران

مقاله پدیدار شناسی حوض در حوزه اخلاقی معماریِ سنتی ایران

در خانه های سنتی ایران، حوض برای کاستن گرما و تامین رطوبت هوا، وضو ساختن، شستشو و ذخیره آب و آبیاری ساخته می شد. در حیاط های بزرگ معمولاً حوض ها در برابر اتاق اُرسی یا پنج دری بود. غالباً حوض را در یکی از محورهای اصلی فضای خانه می ساختند، به طوری که طول حوض در امتداد طول خانه قرار گیرد. در یزد برسر راه بادهایی که از طریق بادگیرها به محیط خانه وارد می شد، حوضچه های کوچکی قرار می دادند که هم هوا را خنک می کرد و هم در گوشه و کنار آن از مواد غذایی نگهداری می شد.

حوض؛ افزون بر این ظرفیتی برای انعکاس زیبایی های خود ساخته و مصنوع پیرامون بود. برغم این همه حوض، کارکردی اخلاقی و معنوی هم داشت. این مقاله که به روش مطالعات توصیفی تحلیلی به رشته نگارش درآمده در اندیشه تبیین وجوه دیگر حوض و نمایاندن خصایص مکتوم آن معماری سنتی ایران است.