تاثیر آموزش روان شناسی مثبت نگری گروهی بر خود کارآمدی زنان سرپرست خانوار مراجعه کننده به کمیته امداد امام خمینی (ره) شهر همدان

مقاله تاثیر آموزش روان شناسی مثبت نگری گروهی بر خود کارآمدی زنان سرپرست خانوار مراجعه کننده به کمیته امداد امام خمینی (ره) شهر همدان

پژوهش حاضر با هدف تاثیر آموزش روان شناسی مثبت نگری گروهی بر خودکارآمدی زنان سرپرست خانوار مراجعه کننده به کمیته امداد امام خمینی (ره) شهر همدان انجام شد. طرح این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل نابرابر و از نوع پژوهش های مداخله ای بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان سرپرست خانوار کمیته امداد امام خمینی (ره) در شهر همدان که تعداد کل آن ها 6604 بود. هم چنین نمونه آماری درمرحله اول به روش نسبی بود که به تعداد 30 نفر انتخاب شدند، سپس در مرحله دوم به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش با تعداد هر کدام 15 نفر انتخاب شدند. خودکارآمدی در این پژوهش توسط پرسشنامه شرر و مادوکس (1982) مورد سنجش قرار گرفت.

اعتبار این پرسشنامه در بررسی اصغر نژاد، احمدی قطب الدینی، فرزاد، خداپناهی (1385) 0.83 گزارش شده است. آموزش روان شناسی مثبت نگری گروهی نیز شامل هشت جلسه آموزشی و با تکرار دو جلسه در هفته و به مدت دو ساعت بر اساس بسته آموزشی خدایاری فرد و همکاران (1395) بود. تجزیه و تحلیل آماری با آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف و تحلیل کوواریانس به توسط انجام شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که آموزش روان شناسی مثبت نگری گروهی بر خودکارآمدی زنان سرپرست خانوار مراجعه کننده به کمیته امداد امام خمینی (ره) شهر همدان تاثیر داشت. از طرفی آموزش روان شناسی مثبت نگری گروهی بر ابعاد خودکارآمدی از جمله میل به آغازگری، میل به گسترش تلاش و مقاومت و رویارویی با موانع تاثیر گذاشت.