بررسی وضعیت نظام نوین آموزش ابتدایی در ایران و نقش ارزشیابی تحصیلی در کتابخانه های مدارس

مقاله بررسی وضعیت نظام نوین آموزش ابتدایی در ایران و نقش ارزشیابی تحصیلی در کتابخانه های مدارس

آموزش وپرورش راز موفقیت و پیشرفت آینده یک کشور است و از گذشته تا کنون انتظار عمومی از آموزش و پرورش، پرورش و تربیت انسان ها برای آینده است، بنابراین لازم است برنامه ریزان و مسؤلان آموزشی و معلمان، الزامات و مقتضیات زندگی آینده را بشناسند تا بتوانند دانش و بینش لازم را در کودکان و نوجوانان به خصوص دردوره ابتدایی ایجاد کنند و آن ها را از نظر علمی واخلاقی پرورش دهند. در راستای این سیاست، تشخیص ویژگی های آموزش و پرورش کارا و مؤثر درجامعه امروز از اهمیت خاصی برخوردار است. کسب یادگیری مادام العمر که از چالش های اصلی در توانمند سازی افراد در دسترسی به اطلاعات است مورد توجه نظام آموزشی در کشورهای مختلف قرار گرفته است. یکی از هدف های عمده این تغییرات آموزش مهارت های یادگیری مادام العمر به فراگیران است. یکی از هدف های عمده این تغییرات، آموزش مهارت های یادگیری مادام العمر به فراگیران است. یکی از هدف های طرح ارزشیابی تحصیلی در ایران نیز، به عنوان تحولی در نظام آموزشی ابتدایی، «آموختن چگونه آموختن» و تقویت مهارت های «یادگیری مادام العمر» دانش آموزان است. مسئله اصلی پژوهش، آگاهی از این واقعیت است که آیا طرح توانمندی تحقق هدف نظام آموزشی یعنی پرورش مهارت های یادگیری مادام العمر را دارد و آیا برای کتابخانه مدرسه که زیرساخت لازم برای چنین آموزشی را فراهم می کند، جایگاهی در طرح در نظر گرفته شده است؟ این پژوهش با روش پیمایشی انجام شد. برای گردآوری اطلاعات از نظرسنجی و تحلیل محتوای متون واسناد مرتبط با طرح و واقعیت نمایی استفاده گردید. ابزارهای گردآوری اطلاعات، پرسشنامه و سیاهه وارسی میباشند.

جامعه مورد پژوهش را 81 معلم، مدیران 29 مدرسه مجری طرح در استان گیلان و کتابخانه های این مدارس تشکیل می دهد. یافته های پژوهش نشان داد گرچه در طرح جایگاه خاصی برای کتابخانه در نظر گرفته نشده است، ولی از دیدگاه مدیران و معلمان، وجود کتابخانه و استفاده از منابع غیردرسی برای پیشبرد آموزش ضروری است. هم چنین، نتایج مقایسه وضعیت کتابخانه های مدارس با استانداردهای جهانی نشان داد این کتابخانه ها به دلیل نداشتن شرایط لازم نمی توانند به تحقق هدف های طرح در نظام آموزشی کمک کنند. تفاوت زیاد میان نگرش و عملکرد مدیران و معلمان مشخص می کند که آن ها شناخت لازم در مورد هدف های طرح و چگونگی اجرای آن را ندارند. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که طرح توانمندی لازم برای پرورش مهارت های یادگیری مادام العمر در دانش آموزان را ندارد. یافته ها و پیشنهادهای این پژوهش، رهنمودهایی را برای تجدیدنظر، تصمیم گیری و برنامه ریزی برای اجرای موفق طرح در اختیار برنامه ریزان و تصمیم گیران قرار می دهد.