مکان یابی کشت ذرت دانه ای با استفاده از پارامترهای اقلیمی و زمینی به روش تحلیل سلسله مراتبی در استان خوزستان

مقاله مکان یابی کشت ذرت دانه ای با استفاده از پارامترهای اقلیمی و زمینی به روش تحلیل سلسله مراتبی در استان خوزستان

ذرت دانه ای یک کالای استراتژیک و تعیین کننده در صنعت مرغداری کشورمان محسوب می شود که در چند سال گذشته با واردات روبرو بوده است. به همین دلیل توسعه سطح زیر کشت و افزایش تولید این محصول از اولویت خاصی برخوردار می باشد. در این پژوهش به پهنه بندی اراضی مستعد کشت ذرت دانه ای در استان خوزستان پرداخته شده است. برای این منظور پارامترهای اقلیمی و زمینی موثر بر ذرت دانه ای بر اساس منابع کشاورزی مکتوب و نظر کارشناسان تعیین شده و میزان سازگاری ذرت دانه ای از نظر ارتفاع، شیب، جهت شیب، دما، بارش، نوع خاک و فاصله از رودخانه، تعیین و سپس نقشه های مناسب با این عناصر و عوامل با توجه به معیارهای تعیین شده تهیه، و با استفاده از منطق فازی استاندارد شده و تعیین وزن لایه ها به روش ahp انجام شده است و در نهایت جهت تهیه نقش مکانیابی، این لایه ها با یکدیگر تلفیق گردیده اند و مکان های مناسب کشت ذرت دانه ای در استان خوزستان مکان یابی شده است.

نتایج نشان می دهد که در مکان یابی کاشت ذرت دانه ای عنصر اقلیمی بارش و عامل فاصله از رودخانه در درجه اول و دوم اهمیت قرا دارند و مناطق جنوب غربی، جنوبی، غربی و قسمت هایی از شمال استان مستعدترین مناطق برای کشت ذرت دانه ای می باشند. در واقع هر چقدر که از سمت جنوب و جنوب غرب به طرف شمال شرق و شرق استان پیش می رویم از میزان استعداد مناطق کشت ذرت دانه ای کاسته می شود. این شرایط به خاطر ویژگی های اقلیمی و فیزیکی استان می باشد و این شرایط تا جایی ادامه می یابد که به دلیل محدودیت این عوامل کشت محصول امکان پذیر نباشد. بر این مبنا می توان در انتخاب مناطق مناسب جهت کشت ذرت دانه ای در این مناطق برنامه ریزی و مدیریت لازم را اعمال نمود.