بهبود خواص مکانیکی خاک بوسیله ضایعات کشاورزی

مقاله بهبود خواص مکانیکی خاک بوسیله ضایعات کشاورزی

امروزه با افزایش ساخت و ساز مهندسی و نیاز بشریت به مسکن و توسعه صنعت ساختمان مخصوصا در محل هایی که دارای خاک های ضعیف و مسئله دار می باشند، مستلزم مطالعات زمین شناختی بر روی خاک ها می باشد. خاک های مسئله دار به خاک های متورم، خاک های رُمبنده، خاک های واگرا، خاک های با قابلیت روانگرایی بالا و خاک های با ظرفیت باربری پایین اطلاق می گردد. بهسازی خاک در کلیه مسائل مهندسی خاک و به خصوص در شرایط ضعیف بودن آن مطرح می شود. این عمل به منظور اصلاح کاربرد مهندسی خاک برای دستیابی به اهداف مختلف انجام می شود.

در بسیاری از پروژه های بزرگ و کوچک خاک طبیعی محل پروژه، نمی تواند خصوصیات فنی و مکانیکی لازم را برآورده نماید، لذا باید با اعمال تغییراتی این خصوصیات را اصلاح نمود. بطور مرسوم افزودنی های صنعتی برای پایدارسازی خاک ها، آهک، سیمان و قیر طبیعی مورد استفاده قرار می گیرند و به دلیل ضعف هایی مانند مقاومت کم، مشکلات زیست محیطی و زمان طولانی برای گیرش، گرایش برای یافتن مصالح جدید که این نواقص را رفع کند افزایش یافته است. تحقیقات بسیار گسترده روی استفاده جدید و خلاقانه از مواد دورریختنی با درنظر گرفتن قابلیت استفاده، در دسترس بودن، مناسب بودن برای محیط زیست و کارایی مواد دور ریختنی متمرکز شده است. از این رو یکی از راهکارهای تولید بتنی سازگار با محیط زیست کاهش مصرف opc یا سیمان های پرتلند معمولی و استفاده از چسباننده های پوزولانی فعال شده می باشد. بتن ژئوپلیمر به عنوان یک راه کار علمی و عملی می تواند جایگزینی مناسب برای بتن با سیمان های پرتلند معمولی باشد.