بررسی آزمایشگاهی و میکروساختاری اثر نانوسیلیس و میکروسیلیس روی مقاومت فشاری و مقاومت پیوستگی در محیط های نمکی

مقاله بررسی آزمایشگاهی و میکروساختاری اثر نانوسیلیس و میکروسیلیس روی مقاومت فشاری و مقاومت پیوستگی در محیط های نمکی

استفاده ی همزمان از نانوسیلیس (ns) و میکروسیلیس (ms) با بهبود بخشیدن واکنش های شیمیایی و میکروساختار بتن می تواند با افزایش مقاومت فشاری بتن و مقاومت پیوستگی میان میلگرد و بتن باعث افزایش ظرفیت باربری سازه های بتن مسلح به ویژه در محیط های نمکی شود. بنابراین در این مطالعه 11 طرح اختلاط شامل درصدهای مختلف ns و ms و بر پایه ی دو رده مقاومتی سیمان، مقاومت فشاری و مقاومت پیوستگی در محلول نمکی با دو غلظت 15% برای و سیمان 42.5 مگاپاسکال (c42.5) و غلظت 22% برای سیمان 52.5 مگاپاسکال (c52.5) مورد بررسی قرار گرفت.

از روش عکس برداری الکترون روبشی (sem) نیز برای مطالعه ی بخش میکروساختاری سطح اتصال میلگرد به بتن استفاده شده است. نتایج آزمایشگاهی نشان می دهد که جایگزینی سیمان با ms و ns سبب افزایش مقاومت فشاری، مقاومت پیوستگی و بهبود میکروساختار نمونه ها شده است. طرح اختلاط 7% ms+ 3% ns مقاومت فشاری را 90% و مقاومت پیوستگی را 66.2% برای c42.5 افزایش داده است. هم چنین برای c52.5 طرح اختلاط 5%ms+5%ns مقاومت فشاری را 87.5% و مقاومت پیوستگی را 58.5% بهبود بخشیده است. هم چنین افزایش رده مقاومتی سیمان، علاوه بر جابجایی طرح بهینه، تاثیر مستقیمی بر خواص مکانیکی و میکروساختاری سیمان داشته است. نتایج تحلیل sem نیز نتایج بدست آمده از بخش آزمایشگاهی را پوشش داده است.