بررسی کانی زایی تیتانیوم با استفاده از مطالعات کانی شناسی و زمین شیمیایی بر روی سنگ های گابرو میزبان ایلمینیت کهنوج -جنوب کرمان

مقاله بررسی کانی زایی تیتانیوم با استفاده از مطالعات کانی شناسی و زمین شیمیایی بر روی سنگ های گابرو میزبان ایلمینیت کهنوج -جنوب کرمان

مجموعه بازیک کهنوج شامل گابروهای لایه ای، گابروهای ایزوتروپ، دایک های ورقه ای، پلاژیوگرانیت و گدازه بالشی همراه با رادیولاریت و سنگ آهک پلاژیک می شود این سنگ ها میزبان اصلی کانی ایلمنیت بوده است و کانی زایی ایلمنبت پس از کانی زایی الیوین و پلاژیوکلاز رخ داده است حضور میانبارهای الیوین در پلاژیوکلاز و بالعکس میانبارهای پلاژیوکلاز در الیوین، نشان دهنده تبلورهم زمان این دو کانی است. گرانیت ها و پلاژیو گرانیت ها از مهم ترین سنگ های دگرسان نشده مجموعه افیولیتی منطقه هستد و شامل کوارتز، الکالی فلدسپات و هورنبلند می باشد و به شکل رگه های ناپیوسته در مناطق برشی حضور دارند.

این پدیده سبب تبلور مجدد و ایجاد دگرسانی سدیمی سوسوریتی اپیدوتی، کلریتی، سریسیتی شده است الگوها غنی شدگی lree/mree و الگوی u شکل نشان درگابروهای کهنوج نشان از ویژگی های residual آن ها در اثر خروج مذاب با ترکیب morb دارد که بعدها از lrees غنی شده اند. نتایج انالیز زمین شیمیایی بیانگر افزایش پیوسته اهن، وانادیوم ،کرم و تیتانیوم و کاهش نیکل به سمت گابروهای فوقانی است به عبارتی همه گابروها حاصل تفریق بلورین از یک مذاب واحد بدون هر گونه تغییر ناگهانی در ترکیب شیمیایی و کانی شناسی است. به منظور تشخیص محیط تکتونیکی از نمودار مثلثی zr/117-th-nb/16 استفاده شد که سنگ های گابرویی در محدوده بازالت های قوسی قرار می گیرند.