بررسی زمین ساخت فعال با استفاده شاخص های ژئومورفولوژی در شرق البرز مرکزی

مقاله بررسی زمین ساخت فعال با استفاده شاخص های ژئومورفولوژی در شرق البرز مرکزی

یکی از روش های بررسی حرکات زمین ساخت فعال، استفاده از اطلاعات حاصل از اندازه گیری کمی شاخص های ژئومورفولوژی به عنوان یک ابزار مهم برای تعیین سطح فعالیت زمین ساخت می باشد. این اندازه گیری عددی امکان مقایسه زمین ریخت ها و محاسبه متغیرهای مختلف را فراهم می کند. در این پژوهش، با اندازه گیری پنج شاخص ژئومورفولوژی با نام های ناهنجاری سلسله مراتبی(δa) ، انشعابات (r)، تراکم زهکشی (dd)، ضریب شکل (ff) و سینوسیته پیشانی کوهستان (smf) به مطالعه زمین ساخت فعال در منطقه شرق البرز مرکزی پرداخته شده است.

در نهایت پس از اندازه گیری شاخصهای فوق الذکر سطح زمین ساخت فعال نسبی (iat) تعیین شده است؛ به صورتی که با تعیین سطح فعالیت منطقه از طریق شاخص های فوق الذکر گستره مورد مطالعه به 2 رده فعالیت زمین ساختی بسیار بالا، بالا، متوسط و پایین رده بندی شده است. نتایج حاصل از شاخص زمین ساخت فعال نسبی نشان می دهد که اکثر مناطق گستره مورد مطالعه دارای فعالیت بسیار بالا و بالا می باشد که منطق بر فعالیت گسل های شمال البرز، بشم، لنگر، بادله، خطیرکوه، عطاری و سایر گسل های فعال موجود در منطقه می باشد. در نهایت شواهد زمین ریختی حاصل از مشاهدات صحرایی اثبات کننده نتایج حاصل از پنج شاخص ژئومورفولوژی در گستره مورد مطالعه است.