سن سنجی u-pb، ترکیب ایزوتوپ های nd-sr و پتروژنز انواع گرانیتوئیدهای شمال بردسکن، شمال شرقی ایران

مقاله سن سنجی u-pb، ترکیب ایزوتوپ های nd-sr و پتروژنز انواع گرانیتوئیدهای شمال بردسکن، شمال شرقی ایران

سنگ های نفوذی فلسیک شمال بردسکن در اواخر پرکامبرین- اوایل کامبرین (نئوپروتروزوئیک) تشکیل شده اند. این سنگ ها ترکیب مونزوگرانیت گرانودیوریتی داشته و از نظر ژئوشیمیایی به دو گروه مختلف تقسیم می شوند. گرانیتوئیدهای قدیمی تر  (og) در حدود 550 میلیون سال پیش متبلور شده و در رده ماگماهای متاآلومین کالکآلکالن قرار می گیرند. این سنگ ها نسبت های ایزوتوپی مشابه منابع گوشته ای با ⁸⁷sr/⁸⁶sri پایین (0.707-0.704) و مقادیر ndtɛ  بالا (3.68+ و 2.49+) دارند و داده های ژئوشیمیایی هم چون نسبت های پایین rb/sr و rb/ba نشاندهنده تشکیل آن ها از طریق ذوب سنگ های بازیک می باشد. داده های سن سنجی u-pb بر روی بلورهای زیرکن در گرانیتوئیدهای جوان تر  (yg)، سن حدود ma 530 را برای تبلور آن ها نشان می دهد.

نسبت های بالای ⁸7sr/⁸⁶sri (0.714-0.710) و مقادیر منفی ndtɛ  (4.54- و 6.95 بیانگر نقش عمده منابع پوسته ای در ژنز گرانیتوئیدهای yg بوده و ترکیب ژئوشیمیایی این سنگ ها مشابه مذاب های حاصل از ذوب سنگهای رسوبی دگرگون شده می باشد. ماگماتیسم این منطقه در طی یک فرایند فرورانشی و زون برخوردی شکل گرفته است. ویژگی های ژئوشیمیایی حاکی از تشکیل گرانیتوئیدهای og همزمان با فرورانش و به دنبال آن شکل گیری گرانیتوئیدهای yg همزمان یا کمی پس از برخورد می باشد.