مطالعات دور سنجی و ژئوشیمیایی با هدف بررسی نحوه عملکرد فرسایش در محدوده معدنی مس پورفیری کهنگ

مقاله مطالعات دور سنجی و ژئوشیمیایی با هدف بررسی نحوه عملکرد فرسایش در محدوده معدنی مس پورفیری کهنگ

ذخیره مس پورفیری کهنگ در استان اصفهان در 10کیلومتری شرق شهرستان زفره و در زون ساختاری تبریز- بزمان قرار دارد در محدوده تحت پوشش این کانسار پلی متال از حاشیه به سمت نواحی مرکزی، شاهد برونزد طیف گسترده ای از سنگ های حد واسط تا اسیدی هستیم که ناشی از عملکرد ماگماتیسم در منطقه، از ائوسن تا میوسن بالایی است. بر اساس بررسی های ژئوشیمیایی در منطقه حضور سه اندیس معدنی مس تاییدشده که می تواند حاکی از حضور سه استوک منتهی به یک مخزن مشترک باشند.

با هدف بررسی نحوه عملکرد فرسایش در محدوده معدنی ابتدا از تصاویر استرو روش های، rbd, band math و نسبت باندی استفاده شد و به تفکیک محدوده های متاثر از دگرسانی های پروپیلیتیک، آرژیلیک، فیلیک و سیلیسی بارز شدند برونزدهای دگرسانی فیلیک و سیلیسی معرف مناطق یا بیش ترین تاثیر فرسایش هسند. سپس از روش های ژئوشیمیایی و نقشه های توزیع عناصر فوق کانساری و تحت کانساری استفاده نمودیم و در این راستا از متد شدت بخشی به هاله های ثانویه و مجموع داده های عناصر همسو متعلق به افق های مختلف خاک استفاده شد در نهایت مشخص شد بیش ترین تاثیرات فرسایش مربوط به اندیس غرب است. این مسئله بر اساس تمایل داده های شاخص غنی شدگی عنصر تحت کانساری مولیبدن به سمت جنوب غرب نیز تایید می شود و کم ترین تاثیرات متعلق به حواشی محدوده یا بیشترین تجمعات عناصر فوق کانساری است نکته قابل توجه آنکه نوع و چگالی خطواره ها در کنار حجم و نوع سیالات هیدروترمال نقش قابل توجهی در فرسایش منطقه داشته اند.