معرفی و ارزیابی عملکرد سازه ای و معماری سیستم ترکیبی دیاگرید و بررسی مطالعات موردی آن

معرفی و ارزیابی عملکرد سازه ای و معماری سیستم ترکیبی دیاگرید و بررسی مطالعات موردی آن

طی دهه های اخیر رشد جمعیت و کمبود فضای مورد نیاز در محیط های شهری مهندسان را به سمت افزایش تراکم و بلندمرتبه سازی سوق داده است. با توجه به ایجاد این نیاز، سیستم ها و فرم های سازه ای نوینی در حوضه معماری و مهندسی ساختمان مطرح شده اند که یکی از خلاقانه ترین و بدیع ترین آن ها، سیستم سازه ای دیاگرید یا شبکه قطری می باشد.

این سیستم علاوه بر کارایی سازه ای بالا، امروزه به دلیل تاثیرات پررنگی که در راستای حمایت از توسعه پایدار دارد، از جمله به لحاظ ا یجاد انعطاف پذیری در فضای داخلی، صرفه جویی در مصالح، ایجاد امکان بهره مندی بیش تر از نور خورشید و نیز به دلیل تاثیرات زیباشناسی آن در فرم و نمای ساختمان، به صورت گسترده ای در سطح جهان مورد استفاده قرار می گیرد. این سیستم علاوه بر کاربرد وسیع در ساختمان های بلندمرتبه به صورت گسترده ای در سازه های غیر بلند مرتبه نیز به کار می رود. اهمیت این نوع سیستم و شیوع کاربرد سیستم دیاگرید در سال های اخیر دلیلی بر آن شد تا تحقیق پیش رو با مطالعه کتاب های طراحی سازه های دیاگرید و گریزی بر مقالات چاپ شده در این عرصه صورت پذیرد.

هدف انجام پژوهش آگاهی بخشی و ایجاد شناخت از کاربرد این سیستم و برخی جزئیات آن می باشد و سعی در تحلیل و بررسی این نوع سازه، مزایا و معایب آن شده است. پس از بررسی فواید سازه ای این نوع سیستم به مزایای معماری آن پرداخته شده است و گریزی بر مطالعات موردی سازه هایی که از دیاگرید بهره برده اند، زده شده است. در انتها این سیستم به عنوان سیستمی که امکان ایجاد فرم های معماری نو را فراهم می آورد و از سمتی از نظر سازه ای مطلوب است، معرفی می شود.