بررسی معماری پایدار (سبز) دربهینه سازی مصرف انرژی وتاثیر ان بر زیبایی شناسی منظر شهری

بررسی معماری پایدار (سبز) دربهینه سازی مصرف انرژی وتاثیر ان بر زیبایی شناسی منظر شهری

امروزه مفهوم پایداری به دلیل اجرای توسعه ی پایدار مورد توجه وعلاقه ی رشته های مختلف قرار گرفته است که معماری نیز یکی از این رشته ها محسوب می شود.

مفهوم پایداری در معماری بسیار گسترده است که یکی از مهم ترین آن ها در دنیای امروز معماری، مفهوم معماری سبز که به توسعه پایدار یا ساختمان سبز نیز معروف است.معماری سبز گونه ای از علم و سبک معماری است که در آن مقداری یا تمامی قسمت های ساختمان با پوشش گیاهی یا محیط کشت روینده که بر اساس اصول سازگار با محیط زیست، پایداری و بهینه سازی مصرف انرژی صورت می پذیرد.

این سبک از معماری (معماری سبز) یکی از رویکرد های نوین در زمینه معماری و شهرسازی می باشد که برگرفته از مفهوم پایداری است، از طریق آن می توان: جهت افزایش سرانه فضای سبز، ارتقای کیفیت محیط زیست و توسعه پایدار شهری بهره برد. اگرچه توجه به طبیعت در معماری در بسیاری از تمدن ها، هم چنین معماری های سنتی از جمله معماری سنتی ایران مبذول شده است، اما این موضوع در دنیای امروز ما به دلایل مختلفی از جمله: افزایش مصرف انرژی در ساختمان ها,کاهش سرانه های سبزطبیعی، آلودگی هوا وتغییرات اقلیمی بسیار حایز اهمیت است.

هم چنین این سبک از معماری تاثیر مثبت بسزایی بر دید بصری و روانی شهروندان و زیبایی منظر شهری دارد، که امروزه موضوع طراحی منظر شهری یکی از چالش های طراحان شهری است. هدف این مقاله تاکید بر شفاف ساختن و درک بهتر از معماری پایدار (معماری سبز) و تاثیرات آن بر بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان ها و هم چنین تاثیر آن بر سلامت روانی شهروندان و زیبایی منظر شهری است.