مطالعه تطبیقی آثار هنری دوره هخامنشیان و سلجوقیان با تأکید بر تزیینات پیکره ای
آثار هنری ادوار مختلف تاریخ ایران، انعکاس دهنده باورها و اعتقادات مذهبی آن دوره ها بوده و در این میان تمدن های هخامنشی و سلجوقی که هر دو دارای سبک هنری مستقل و هویت داری هستند، چارچوب هنر ایرانی (پیش از اسلام و دوران اسلامی) را تشکیل داده اند. با وجود روح یکتاپرست ایرانیان در دوره هخامنشی و نگاه توحیدی آن ها در دوره سلجوقی، شاهد رونق تزیینات پیکره ای که اغلب شامل محصولات کاربردی برای زندگانی درباریان بوده اند هستیم.
لذا، در این مقاله که به روش تاریخی و نیز توصیفی- تحلیلی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای به انجام رسیده به این پرسش اساسی پاسخ داده شد که دلایل رونق تزیینات پیکره ای در دوره هخامنشی و سلجوقی با وجود گرایشات توحیدی آنان چه بوده است؟ بر اساس یافته های پژوهش این طور به نظر می رسد که با توجه به تحریم ساخت و استفاده از مجسمه در دوران هخامنشی و سلجوقی، استفاده از پیکره ها در ظروف و اشیای دیگر راهی برای مشروعیت بخشیدن به ساخت و استفاده از آن ها بوده است. به همین دلیل، تولید و ساخت پیکره در قالب ظروف و اشیا و.... در این دوره ها رونق گرفت و باعث آن شد که پیکره سازی هم چنان به حیات خود در طول تاریخ ایران ادامه دهد.