گرایش به رفتارهای پرخطر و عوامل اجتماعی مرتبط با آن

گرایش به رفتارهای پرخطر و عوامل اجتماعی مرتبط با آن (مطالعه موردی:دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی)

امروزه شیوع رفتارهای پرخطر به خصوص در بین جوانان به یکی از مهم ترین و گسترده ترین دل نگرانی های جوامع بشری تبدیل شده است و پیش گیری از آن مستلزم شناخت ابعاد مختلف موضوع، و اطلاع رسانی به مسئولین امر و خانواده ها است. لذا در تحقیق حاضر به دنبال شناخت عوامل اجتماعی مرتبط با گرایش به رفتارهای پر خطر در بین دانشجویان هستیم. برای انجام این تحقیق در چارچوب نظری پژوهش تلفیقی از نظریات پیوند اجتماعی هیرشی، همنشینی افتراقی ساترلند و یادگیری اجتماعی بندورا استفاده گردید.

روش پژوهش حاضر کمی و از نوع پیمایشی است. برای سنجش متغیرهای مستقل و وابسته از پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی بود و نمونه گیری به روش طبقه ای – نسبی صورت گرفت. و برای نمونه آماری 374 نفر از دانشجویان (در دو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد) انتخاب شدند. نتایج نشان داد که میانگین گرایش به رفتارهای پرخطر در دانشجویان،  93.07% است، هم چنین بین متغیر های دلبستگی به خانواده، تعهدهای اجتماعی (تحصیلات، فعالیت های مذهبی، شغل و ...)، مشارکت در فعالیت های مختلف اجتماعی، باور به اصول اخلاقی و ارزش های جامعه، همنشینی با گروه همسالان و استفاده از رسانه های جمعی پر خطر با گرایش به رفتارهای پرخطر رابطه معناداری وجود دارد. میزان گرایش به رفتارهای پر خطر در مردان بیش از زنان بود و در بین سه طبقه اقتصادی – اجتماعی طبقه بالاتر بیش ترین و طبقه پایین تر کم ترین مقدار گرایش را نشان داد.