بررسی رابطه مهارت های تفکر انتقادی با گرایش به تفکر انتقادی در دانشجویان علوم تربیتی

بررسی رابطه مهارت های تفکر انتقادی با گرایش به تفکر انتقادی در دانشجویان علوم تربیتی

تفکر انتقادی شامل دو جنبهی مهارت تفکر انتقادی و گرایش به تفکر انتقادی است و براساس ادبیات موجود این احتمال مطرح می شود که تمایل به تفکر انتقادی می تواند در ایجاد مهارت تفکر انتقادی مؤثر باشد؛ در این پژوهش به دنبال پاسخ به این پرسش هستیم که آیا میان گرایش به تفکر انتقادی و مهارت های تفکر انتقادی میان دانشجویان کارشناسی رابطه معناداری وجود دارد. برای این منظور از روش پژوهش توصیفی همبستگی استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه پیام نور خواف بودند که از میان آن ها تعداد 34 نفر به عنوان نمونه انتخاب و با استفاده از دو پرسشنامه مهارت های تفکر انتقادی کالیفرنیا فرم ب و گرایش به تفکر انتقادی کالیفرنیا به بررسی آن ها پرداخته شد.

داده ها از  طریق نرم افزار spss نسخه 16 با کمک آزمون های آمار توصیفی و استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و آزمون های تی تک متغیری و تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل با آزمون همبستگی نشان داد که میان گرایش به تفکر انتقادی و مهارت های تفکر انتقادی دانشجویان مقطع کارشناسی رابطه معناداری وجود ندارد (0.01 (p>. هم چنین جنسیت دانشجویان بر گرایش به تفکر انتقادی و مهارت های تفکر انتقادی و ابعاد آن ها اثرگذار نمی باشد. از سوی دیگر نتایج تجزیه و تحلیل با آزمون تی تک متغیری بیانگر این است که مهارت های تفکر انتقادی و ابعاد آن در دانشجویان پایین تر از سطح مطلوب قرار دارد در حالی که گرایش به تفکر انتقادی و ابعاد آن به جز سه بعد سازماندهی، اعتماد به نفس و به طور معناداری بالاتر از نقطه برش تعیین شده قرار دارند.