شفقت درمانی مبتنی بر قدردانی بر بهباشی زنان مطلقه

شفقت درمانی مبتنی بر قدردانی بر بهباشی زنان مطلقه

هدف پژوهش اثر بخشی شفقت درمانی مبتنی بر قدردانی بر بهباشی زنان مطلقه بود و به روش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری را کلیه زنان مطلقه تحت پوشش کمیته امداد شهر کارون تشکیل می دادند که 20 نفر آنان (10 نفر مداخله و 10 نفر گواه) انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه بهباشی ذهنی کییز بوده و پکیج شفقت درمانی مبتنی بر قدردانی برای گروه مداخله آموزش داده شد.

یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد، بین نمرات بهباشی گروه شفقت درمانی مبتنی بر قدردانی و گواه (65.778=f، 0.0001p<) تفاوت معناداری وجود دارد و شفقت درمانی مبتنی بر قدردانی موجب افزایش بهباشی شده است. بنابراین شفقت به خود و قدردانی به دلیل تاثیری که بر بهباشی هیجانی، روان شناختی و اجتماعی دارد موجب افزایش بهباشی زنان مطلقه می شوند.