بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر شفقت به خود بر کاهش بیان کلامی خشم، بیان فیزیکی و احساس خشم زنان دارای همسر معتاد در شهر مشهد

بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر شفقت به خود بر کاهش بیان کلامی خشم، بیان فیزیکی و احساس خشم زنان دارای همسر معتاد در شهر مشهد

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر شفقت به خود بر کاهش بیان کلامی خشم، بیان فیزیکی و احساس خشم زنان دارای همسر معتاد در شهر مشهد بود. روش پژوهش: از نوع نیمه آزمایشی، به شیوه پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان دارای همسر معتاد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد بود که از طریق نمونهگیری در دسترس و هدفمند 30 نفر انتخاب شدند که به صورت تصادفی 15 نفر در گروه آزمایشی شفقت به خود و 15 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند.

از پرسشنامه کنترل خشم اسپیلبرگر  (1999) برای سنجش کنترل خشم در مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. گروه آزمایش در 8 جلسه 120 دقیقه ای آموزش درمان شفقت به خود شرکت کردند. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره در گروه آزمایش و کنترل نشان داد که آموزش شفقت به خود در مقیاس های کاهش بیان کلامی خشم 16.21)f، بیان فیزیکی خشم (23.34)f در سطح (0.001(p< و  احساس خشم (0.01p<و 9.11=f) زنان تأثیر معنادار داشت. نتایج این مطالعه نشان داد آموزش مبتنی بر شفقت، روش مؤثری برای کاهش بیان کلامی، احساس و بیان فیزیکی خشم زنان دارای همسر معتاد است.