پیشرفت تحصیلی: رابطه با باورهای معرفت شناختی و عزت نفس

پیشرفت تحصیلی: رابطه با باورهای معرفت شناختی و عزت نفس

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین باورهای معرفت شناختی و عزت نفس با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول ناحیه 1 خرم آباد بود. پژوهش به لحاظ روش توصیفی از نوع همبستگی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری مورد نظر کلیه دانش آموزان متوسطه اول ناحیه 1 خرم آباد (9862 نفر) بودند. حجم نمونه به روش طبقه ای تصادفی نسبی از طریق فرمول کوکران 425 نفر (285 زن و 180 مرد) انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، برای متغیر باورهای معرفت شناختی از پرسشنامه باورهای معرفت شناختی شومر (1990)، برای متغیر عزت نفس از پرسش نامه کوپر اسمیت (1967) و برای متغیر پیشرفت تحصیلی از نمره معدل دانش آموزان استفاده شد.

پایایی پرسشنامه های مذکور در پژوهش حاضر به ترتیب 0.85، 0.87 و 0.74 بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام استفاده شد. نتایج نشان دادکه بین ابعاد باورهای معرفت شناختی و عزت نفس با پیشرفت تحصیلی رابطه معنادار مثبت وجود داشت. هم چنین، بین بعد توانایی ذاتی و پیشرفت تحصیلی رابطه منفی معنادار وجود داشت. متغیرهای توانایی ثابت، سادگی دانش، یادگیری سریع و عزت نفس تحصیلی بیش ترین پیش بینی کننده های پیشرفت تحصیلی بودند.