اثر بخشی اموزش تنظیم هیجان مادر بر سطح تکانشی بودن و پرخاشگری رابطه ای و آشکار کودکان دارای اختلال یادگیری

اثر بخشی اموزش تنظیم هیجان مادر بر سطح تکانشی بودن و پرخاشگری رابطه ای و آشکار کودکان دارای اختلال یادگیری

پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی اموزش تنظیم هیجان مادر بر سطح تکانشی بودن و پرخاشگری رابطه ای و آشکار کودکان دارای اختلال یادگیری بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و  جامعه ی آماری پزوهش کلیه مادران دانش آموزان پسر دارای اختلال یادگیری مشغول به تحصیل در دوره دوم ابتدایی (پایه های چهارم، پنجم و ششم) شهرستان اصفهان در سال تحصیلی 98 - 97 بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و گمارش تصادفی تعداد 30 نفر از مادارن (دو گروه 15 نفره) به عنوان نمونه ی آماری انتخاب که پس از ریزش حجم نمونه، 10 نفر (دو گروه 5 نفره) به عنوان نمونه آماری انتخاب شده است. ابزار پژوهش پرسشنامه های تشخیص اختلال یادگیری کلورادو  (2011 )، پرسشنامه پرخاشگری رابطه ای و آشکار کودکان دبستانی شهیم (1385) و مقیاس تکانشی بودن (is) هرشفیلد (1965) بود، به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد که در سطح توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در سطح اسنتباطی از آزمون یومن وایتنی u با استفاده از نرم افزار spss استفاده شد.

یافته های پژوهش نشان داد میانگین رتبه سطح تکانشی بودن در پس آزمون در گروه تجربی بیشتر از میانگین رتبه سطح تکانشی بودن در پیش آزمون در گروه تجربی و میانگین رتبه پرخاشگری رابطه ای در پس آزمون در گروه تجربی بیشتر از میانگین رتبه پرخاشگری رابطه ای در پیش آزمون در گروه تجربی و هم چنین میانگین رتبه پرخاشگری آشکار در پس آزمون در گروه تجربی بیشتر از میانگین رتبه پرخاشگری آشکار در پیش آزمون در گروه تجربی بوده است. نتایج پژوهش نشان داد آموزش تنظیم هیجان بر سطح تکانشی بودن و کاهش ابعاد پرخاشگری رابطه ای کودکان دارای اختلال یادگیری معنادار می باشد.