نقش شبکه های اجتماعی مجازی در توسعه ی آموزش ترکیبی

نقش شبکه های اجتماعی مجازی در توسعه ی آموزش ترکیبی

مقاله ی حاضربا هدف بررسی نقش شبکه های اجتماعی مجازی در توسعه ی آموزش ترکیبی انجام گرفته است. شبکه های اجتماعی با اتکا به ظرفیت فرامتنی خود در ارتباط هایی که شکل داده اند باعث تفاوت هایی در سطح قابلیت های پژوهشی دانشجویان کاربر شبکه های مجازی در مقایسه با سایرین شده اند. استقبال گسترده دانشجویان از شبکه های اجتماعی مجازی، فرصت بی نظیری را برای پیگیری تأثیرات کاربست این رسانه بر قابلیت های آموزش آنان فراهم آورده است. شبکه های اجتماعی مجازی روزبه روز نقش بیش تر و مهم تری در آموزش و یادگیری به طور اعم و در برنامۀ درسی به طور اخص ایفا می کنند و از مهم ترین ویژگی های آن ها توجه به یادگیرنده به عنوان سازنده دانش است. بر این اساس، توجه به فعالیت های یادگیری در برنامۀ درسی مبتنی بر آن ها ضروری است و باید فعالیت های مختلفی اندیشیده شود تا یادگیرنده از طریق آن ها به وسعت و غنای یادگیری خود بیفزاید. گسترده شدن فناوری اطلاعات و نفوذ وسایل ارتباطات از راه دور به عمق جامعه، ابزارها و روش های آموزش در جوامع را نیز متحول کرده است و این تحول در جهتی است که هر فرد در هر زمان و هر مکانی بتواند با امکاناتی که خود مشخص می کند، مشغول یادگیری شود.

پیشرفت تکنولوژی و ارزان تر شدن هزینۀ استفاده از آن، فکر استفاده از ابزارهای جدیدتر برای انتقال دانش را در جوامع مطرح کرده است و به دنبال آن، به وجود آمدن و گسترش اینترنت نیز آموزش الکترونیکی را به عنوان یکی از راه های آموزش از راه دور برای استفاده بیش تر از امکانات موجود و گسترش آموزش در جوامع، پیشنهاد می کند. با پیدایش شبکه های اجتماعی، استفاده از این شبکه ها جزء جدایی ناپذیری از زندگی بسیاری از دانشجویان شده است و بر روی تمام جوانب زندگی دانشجویی، از جمله میزان مطالعه، عملکرد تحصیلی سازمان ها از جمله سازمان های تعلیم و تربیت برای حفظ بقا و حضور خود در صحنه رقابت، ناگزیر به دگرگونی و استفاده از تازه ترین دستاوردهای فناوری برای دستیابی به بالاترین سطح بهبود توانایی های خود هستند.