بررسی رابطه بین باورهای انگیزشی و اهمال کاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه لرستان

بررسی رابطه بین باورهای انگیزشی و اهمال کاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه لرستان

یکی از موضوعات تاریخی که مورد توجه محققان قدیم و جدید بوده و شیوع بالایی دارد و بیشتر در بین دانشجویان و سطوح دانشگاه ها دیده می شود اهمال کاری تحصیلی است. عوامل متعددی با اهمال کاری تحصیلی در ارتباط هستند. در بین این عوامل، باورهای انگیزشی نقش عمدهای را به خود اختصاص دادهاند. هدف اصلی این پژوهش، بررسی رابطه ی بین باورهای انگیزشی و اهمالکاری تحصیلی دانشوویان دانشگاه لرستان بود.

در این تحقیق از روش پژوهش توصیفی از نوع همطستگی استفاده شد. جامعه آماری مورد مطالعه در این تحقیق کلیه دانشجویان به تعداد 7000 نفر (4500 مونث و 2500 مذکر) بود. برای تعیین حوم نمونه از فرمول کوکران استفاده گردید و تعداد 360 نفر (242 مونث و 118 مذکر) به عنوان نمونه آماری به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب گردید. برای جمع آوری داده های مورد نیاز، مقیاس اهمال کاری تاکمن و پرسشنامه راهبردهای انگیزشی که به وسیله ی پنتریج و دی گروت ساخته شده بکار رفته است. برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های تحقیق علاوه بر شاخص های آمار توصیفی از جمله میانگین و انحراف معیار، از آزمون های آمار استنباطی مانند ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتتایج این پژوهش نشان داد که بین عامل های خودکارآمدی و ارزش گذاری درونی با اهمال کاری تحصیلی رابطه منفی و معنی دار وجود دارد ولی رابطه بین اضطراب امتحان و اهمال کاری تحصیلی مثبت است. از بین باورهای انگیزشی، عوامل ارزش گذاری درونی و اضطراب امتحان در پیش بینی اهمالکاری تحصیلی حائز اهمیت می باشند.