نقش پیش بینی کنندگی تاب آوری، خودکارآمدی و ویژگی های شخصیت در کیفیت زندگی پرسنل فوریت های پزشکی

نقش پیش بینی کنندگی تاب آوری، خودکارآمدی و ویژگی های شخصیت در کیفیت زندگی پرسنل فوریت های پزشکی

مقدمه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش پیش بینی کنندگی تاب آوری، خودکارآمدی و ویژگی های شخصیت در کیفیت زندگی پرسنل فوریت های پزشکی انجام گردید. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود که بر روی 150 نفر از زنان پرسنل فوریت های پزشکی که به صورت داوطلبانه از بیمارستانهای شهر کرج انتخاب شده بودند انجام گرفت. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه های تاب آوری کونور و دیویدسون، مقیاس خودکارآمدی شرر، پرسشنامه پنج عامل بزرگ نئو و پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون استفاده گردید. داده های بدست آمده با استفاده از روش آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (همبستگی و رگرسیون) و با کمک نرم افزار spss v.22 تجزیه و تحلیل گردید.

یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که بین تاب آوری، خودکارآمدی و ویژگی های شخصیت با کیفیت زندگی در پرسنل فوریت های پزشکی رابطه مثبت معناداری وجود داشته (0.001(p< و با افزایش در میزان تاب آوری، احساس خودکارآمدی و ویژگی های شخصیت کیفیت زندگی کاری افراد گروه نمونه افزایش خواهد یافت (0.001(p<. نتیجه گیری: براساس نتایج حاصل از مطالعه می توان دریافت تاب آوری، خودکارآمدی و ویژگی شخصیتی به صورت مثبت و معناداری کیفیت زندگی را پیش بینی می کند و به ازای هر یک واحد تغییر در نمره تاب آوری، خودکارآمدی و ویژگی شخصیتی نمره کیفیت زندگی کاری تغییر می کند.