مقاله " برج آزادی تهران : بهره گیری از فرصت ها برای حیاتبخشی اجتماعی فضاهای پیاده" : تی پی بین

خلاصه مقاله

میدان آزادی در حكم یكی از میادین كلیدی شهر تهران به مثابه دروازه ورود به شهر و در نگاهی جزء تر ،برج آزادی به عنوان مولفه های اصلی این میدان نماد و نشانه ای پررنگ در یاد و خاطرات مردم از شهر تهران ، قابلیت فوق العاده ای در تاثیر گذاری بر فضاهای پیرامونی خود و زندگی بخشیدن به حیات بی رمق جاری در این فضا دارد . مگر نه اینكه میدان عموما در شهرهای ایرانی جایگاهی برای اجتماع مردم شهر و حومه ، تبادلات اقتصادی و گهگاه نیز برگزاری مراسم و تفریحات جمعی ، رژه سپاهان ، آگاهی رسانی و ... بوده است ؟ پس چرا میدانی همچون آزادی با دارا بودن مولفه های مثبتی نظیر : وسعت ، شاخص و پركاربر بودن و توان بالقوه ی تبدیل شدن به یك فضای شهر ی زنده و پویا كه حیات پیاده در آن دارای معنا باشد ،به فضایی وسیع،‌ ترسناك و غریب با شهروندان بدل شده و حركت تنها وجه غالب آن است ؟در واقع این مقاله در پی آن است كه با بررسی برج آزادی به عنوان یك اثر هنری و نماد شهری ، كه متاسفانه به دلیل بی توجهی در طراحی و ساماندهی فضاهای پیرامونی خود ،‌ مورد بيمهری قرار گرفته و با بهره گیری از پتانسیل های بالقوه آن،موجبات خلق فضاهای مطلوب و سرزنده و بازگرداندن زندگی پیاده در محوطه داخلی و پیرامونی آن را به بطن زندگی شهری فراهم آورد .پژوهش حاضر سعی بر آن دارد تا با انجام مطالعات كتابخانه ای و دستیابی به ادبیات موضوع تحقیق ،سپس با بهره گیری از مطالعه موردی و مصاحبه و جمع آوری اطلاعات در میدان آزادی،برای رسیدن به هدف مقاله گام بردارد . در این راستا بصورت خلاصه می توان نتیجه مقاله پیش رو را چنین بیان نمود كه بررسی های تئوریك در باب ویژگی های مجموعه آزادی از یك سو و استخراج داده های حاصل از پرسش نامه ها در باب این عنصر شهری حاكی از این حقیقت است كه این مجموعه از دیدگاه تخصصی دارای مولفه های مثبتی لازم و كافی برای تبدیل شدن به یك فضای زنده شهری می باشد . و چنین نگاه مثبتی در میان مردم نیز نسبت به این مجموعه ، با وجود تمامی مشكلات پیرامونی آن و حتی قطع شدن دراز مدت ارتباط مردم با آن امكانات دارد اما به دلیل سازماندهی نامناسب فضا و عناصر و امكانات و عدم مدیریت صحیح شهری و اطلاع رسانی همگانی،با ویژگی هایی در اطراف این مجموعه مواجه می شوند كه آنها را از برقراری ارتباط با مجموعه دور و نسبت به بسیاری از جاذبه ها و محرك های خاطرات تاریخی ، نشانه و هنر شهری بودن،امكانات فرهنگی درون آن _این فضا بی توجه می كند . بدین ترتیب می توان گفت كه با وجود ویژگی ها و توان بالقوه فراوان ، از فرصت و ظرفیت های این فضا بطور كامل استفاده نمی شود .

نویسندگان

ناصر براتی [ دكتری شهر سازی ، عضو هیئت علمی گروه شهرسازی دانشكده معماری شهرسازی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) – قزوین ]

حسین ساعدی [ كارشناس ارشد معماری ، دانشكده معماری شهرسازی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) – قزوین ]

سعید تیموری گرده [ كارشناس ارشد معماری منظر، دانشكده معماری شهرسازی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) – قزوین ]

کلمات کلیدی

میدان آزادی تهران برج آزادی نشانه شهری هنر شهری فضای پیاده

آدرس این مقاله

آدرس مستقیم دسترسی به این مقاله

مشخصات کنفرانس

مشاهده مقالات

کنفرانس بین المللی عمران، معماری و توسعه پایدار شهری

اهداف کنفرانس: کنفرانس بین المللی عمران ، معماری و توسعه پایدار شهری، در نظر دارد با معرفی توان علمی و كاربردی برای ارتقا سطح كیفی معماری، سازه و توسعه های شهری و همچنین بررسی نیازمندی و ضروت های آموزش موارد فوق گام برداشته و با شناسایی نگرش ها، تجربیات نوین و تحلیل ابعاد نظری و كاربردی توسعه شهری ، به تحلیل ،آموزش و پژوهش آن بپردازد. ، ایجاد فرصتی مناسب برای تبادل اطلاعات و ارائه دستاوردهای نوین پژوهشی بین اندیشمندان، محققان، صنعتگران، دانشجویان و دست‌اندرکاران در زمینه عمران ، معماری و توسعه شهری.ارتقا سطح دانش جامعه مهندسی و عموم در مسائل مرتبط با عمران ، معماری و توسعه پایدار شهریف ایجاد تفاهم و تعامل سازنده بین مدیران شهری و دانشگاهیان در جهت معماری، سازه و توسعه پایدار شهری ،برقراری ارتباط بیشتر بین نهادهای علمی و اجرایی در جهت تحقق محورهای کنفرانس.

حوزه های تحت پوشش : مهندسی عمران و توسعه پایدار، سازه ، زلزله و بهسازي لرزه اي، مهندسی معماری و توسعه پایدار، برنامه ریزی ، مدیریت و طراحی شهری