ارائۀ یک روش شناسی پژوهش طراحی (drm) مبتنی بر فلسفه اسلامی-ایرانی

از آنجایی که دستاوردهای پژوهش در هر علم (یا الگوی معرفتی) با روش پژوهش در همان علم دارای نسبت مستقیم است لذا نمی توان انتظار داشت از روش پژوهش علمی محصولی جز نظریه علمی استخراج شود. به این ترتیب در صورتی که پژوهشگران طراحی (دیزاین) بخواهند نظریه ای طراحانه و اسلامی-ایرانی از پژوهش خود استخراج نمایند نیازمند یک روش پژوهش طراحی اسلامی-ایرانی خواهند بود. لذا این مقاله دو رویکرد اساسی را پی گرفته است: نخست تلاش دارد روش‌شناسی‌های پژوهش طراحی را که تاکنون انجام شده اند را تحلیل نماید و سپس در گام دوم آنها را با ساختار فلسفی اسلامی-ایران تطبیق دهد. در گام نخست نظریه های چاکرابارتی، لاو، فریدمن و براون تحلیل و نظریه چاکرابارتی به عنوان نظریه پیشرو برگزیده شده است. سپس روش پژوهش طراحی مبتنی بر فلسفه اسلامی-ایرانی تعریف و اصول آن به ترتیب حس، خیال و عقل شناسایی شده است. در پایان مدلی برای روش شناسی پژوهش طراحی که با ساختار فلسفۀ اسلامی-ایرانی سازگاری دارد معرفی شده است.