طراحی المان های رابط برای کاهش خسارت سازه ها در اثر برخوردهای سازه ای

جهت بررسی عملکرد و پیشنهاد المان رابط مؤثر در جلوگیری از تخریب سازه های مجاور در اثر برخورد در هنگام زلزله در این تحقیق در ابتدا دو ساختمان بلند و کوتاه مجاور هم با فاصله حداقل که بدون درز انقطاع و قدیمی هستند مدلسازی خواهند شد. این سازه ها داری کاربری با اهمیت زیاد بوده و تحت بارگذاری لرزه ای طبق آیین نامه 2800 زلزله و بارهای مرده و زنده (باد و برف و غیره) قرار داده می شوند. برای جلوگیری از برخورد ساختمان های مجاور با یکدیگر و تشدید خسارات ناشی از ضربه در هنگام زلزله المان های رابطی به عنوان لینک (فنر- میراگر) بجای درز انقطاع قرار داده می شود و با نرم افزار etabs مدل شده و مورد تحلیل خطی و غیرخطی قرار می گیرد. بررسی خروجی های عملکردی و مقایسه با بقیه روش‌هایی که تاکنون پیشنهاد شده اند منجر به ارائه شیوه بهینه جبران این کاستی در مقاوم سازی بافت های فرسوده خواهد شد. علاوه بر این با توجه به اینکه مطابق ضوابط آیین نامه‌ها ساختمانهای مجاور باید جدا ساخته شوند و حداقل عرض درز انقطاع در تراز هر طبقه 100.1 ارتفاع آن تراز از روی شالوده می ‌باشد و نیز با توجه به قیمت زمین در شهر های بزرگ در بخش بعدی این تحقیق سعی داریم با پیشنهاد خصوصیات لازم برای المان رابط بین ساختمان‌ها با انواع ارتفاع، ضوابط ساخت بدون درز انقطاع را پیشنهاد دهیم.