بررسی نقش آموزش زیست محیطی در تغییر آگاهی و نگرش دانش آموزان روستایی پایه اول دبیرستان، مطالعه موردی: هرسین استان کرمانشاه

مقدمه و هدف: در جهان امروز، همگان بر این مسئله توافق دارند که آموزش مؤثرترین ابزار و شیوه برای رویارویی با چالش های آینده، به ویژه حفاظت از محیط  زیست است. بنابراین انجام مطالعاتی در این رابطه اطلاعات پایه ای را در اختیار برنامه ریزان و مسولین امر گذاشته که با تکیه بر این نتایج بهتر در جهت رفع مشکلات و کنترل آلودگی برنامه ریزی کنند.

روش بررسی: این مطالعه بصورت توصیفی انجام شد و 50 نفر از دانش آموزان روستایی حومه هرسین بصورت تصادفی و با روش طبقه ای انتخاب شد. آگاهی، نگرش و ارتباط آنها با «مباحث زیست محیطی»  براساس پرسشنامه و مقیاس لیکرت سنجش شد.

یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده اختلاف معنی داری بین میانگین نمره آگاهی و نگرش دانش آموزان قبل و بعد از آموزش نشان داد. 39% از دانش آموزان قبل از آموزش آگاهی و 94%  آنها بعد از آموزش در سطح عالی بودند. میانگین نمره آگاهی بعد از آموزش 89% دانش آموزان نگرش عالی و 10% نگرش متوسط و فقط 1% نگرش ضعیف داشتند.

نتیجه گیری: بر اساس نتایج می توان گفت با آموزش مناسب می توان آگاهی و نگرش را تا حد قابل قبولی ارتقاء داد.