ارزیابی میزان اثر پذیری همیاران پلیس بر فرهنگ ترافیک در میان خانواده ها

مقاله ارزیابی میزان اثر پذیری همیاران پلیس بر فرهنگ ترافیک در میان خانواده ها

هدف این مطالعه ارزیابی میزان اثر پذیری همیاران پلیس بر فرهنگ ترافیک در میان خانواده ها می باشد. با توجه به هدف و ماهیت این پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی می باشد و ابزار پیمایش در این تحقیق پرسشنامه محقق ساخته می باشد. مطالعات نظری این تحقیق به صورت کتابخانه ای و از طریق مقالات، کتاب ها، مجلات و سایت های معتبر جمع آوری گشته است. برای جمع آوری اطلاعات مربوط به آزمون فرض ها از پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماری این تحقیق شامل خانواده های دارای فرزند دانشجو در رده سنی 18-22 سال که در طرح همیار پلیس در اصفهان شرکت داشته اند می باشد.

حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی مورگان تعیین شده است و در انتخاب نمونه ها از روش تصادفی ساده استفاده شده است. علت استفاده از این روش به این خاطر بوده که واریانس درون گروهی در اینجا زیاد بوده و برای کاهش آن از روش تصادفی ساده استفاده شده است. به این ترتیب تعداد 384 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. نتایج نشان داد که طرح همیاران پلیس در خانواده ها، در پارامترهای مختلف رانندگی از قبیل رعایت قوانین و مقررات و بستن کمربند ایمنی اثرگذاری معنی دار داشته است. همچنین یافته ها بیانگر این مطلب بودند که ایجاد بی اعتمادی ها بین فرزندان و خانواده از مشکلات این طرح بوده است.