رابطه ویژگی های شخصیتی، رضامندی شغلی و رضامندی زوجیت در معلمان دانش آموزان نابینا و عادی

رابطه ‌ویژگی‌های شخصیتی، رضامندی شغلی و رضامندی زوجیت در معلمان دانش‌آموزان نابینا و عادی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ‌ویژگی‌های شخصیتی، رضامندی شغلی و رضامندی زوجیت در معلمان دانش‌آموزان نابینا و عادی شهر همدان  بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه معلمان دانش‌آموزان نابینا و عادی شهر همدان می‌باشند که در سال تحصیلی 93-1392 مشغول به فعالیت بودند. حجم نمونه به تعداد 16 نفر معلم دانش آموزان عادی و 16 نفر معلم دانش آموزان نابینا است که معلمان عادی به شیوه خوشه‌ای چندمرحله‌ای و از آنجایی که تعداد معلمان دانش‌آموزان نابینا محدود می باشد، لذا انتخاب نمونه از این جامعه به صورت تصادفی ساده انجام شد.

ابزار جمع آوری داده پرسشنامه نئو فرم کوتاه 60 گویه‌ای (1991)، پرسشنامه رضامندی شغلی jdi(1969)و پرسشنامه رضامندی زوجیت افروز (1387) می باشد. روش های تجزیه و تحلیل داده ها آزمون های تی مستقل و همبستگی پیرسون بود. نتایج نشان داد که ویژگی‌های شخصیتی به غیر از روان نژندی، ارتباط مستقیم و مثبت با رضامندی زوجیت و رضامندی شغلی معلمان دارند. در حالی که روان نژندی رابطه ای معکوس با رضامندی زوجیت و رضامندی شغلی نشان داد. از طرفی بین رضامندی شغلی و رضامندی زوجیت در معلمان دانش‌آموزان نابینا و عادی شهر همدان رابطه وجود دارد. همچنین مولفه‌های روان‌نژندی، دلپذیر بودن و مسئولیت‌پذیری در بین معلمان دانش‌آموزان نابینا و عادی دارای تفاوت معنی‌داری می‌باشد و نیز رضامندی شغلی و رضامندی زوجیت در بین دو گروه از معلمان دارای تفاوت معناداری بود.