محیط های درمانی معمولاً از جمله مکان هایی هستند که فضایی دلهره آور را در ذهن افراد جامعه تداعی می کنند. مکانی که بیمار در آن جا خود را فردی منزوی از جامعه می پندارد و مراجعه یا اقامت در آن برای او حالتی جبرگونه دارد. چنین برداشتی شاید به دلیل عدم توجه به کیفیت بخشی به فضاها در طراحی محیط های درمانی باشد. بنابراین اتخاذ رویکردی که با هدف قرار دادن آرامش جسمی، روحی و روانی بیماران در وهله اول، تصویری متفاوت ارائه دهد، ضروری به نظر می رسد. یکی از راهبردهای مهم در این امر، طراحی مناسب فضاهای بیرونی ...