توانایی نوآوری کردن به یک پیش نیاز تعیین کننده و حیاتی در سازمان ها و همچنین اقتصادهای قدرتمند تبدیل شده است.شواهد نظری و تجربی نشان می دهد که کشورهای در حال توسعه ای که دارای سیاست های مؤثر علمی، تکنولوژیکی، نوآوری، و سیستمهای ملی نوآوری (NIS) با عملکرد خوبی هستند موقعیت بهتری برای پر کردن شکاف توسعه و کاهش فاصله ها و نابرابری - ها دارند (لوندوال2000 ). عملکرد نوآوری در ایران پایین است اما در مقابل، تقاضا برای محصولات و خدمات نوآور، یکی از محرکهای عمده نوآوری، بسیار بالاست. در این م...