در طراحی شهری و در فرآیند کیفیت محیط، نظام بصری عرصه های بافت فرسوده شهر از جایگاه والایی برخوردار است. اگر شهر را به مانند یک موجود زنده فرض کنیم برای ادامه زندگی به سرزندگی و نشاط نیازمند است. با شناسایی و تقویت عوامل موثر در سرزندگی فضاهای شهر و ایجاد رابطه بین عناصر بصری می توان شهر را احیا و سرزنده نمود. بافت های فرسوده شهری دارای ریشه های سکونتی ارزشمند با غنای فرهنگی، اجتماعی و معماری است. توجه نکردن به بافت فرسوده و فقدان نظام بصری اندیشیده شده متناسب با زمینه، موجب بروز اغتشاشات بصری و ...