با گذشت زمان، تیییر و توسعه جز جدایی ناپذیر جهان ماده است. عدم توجه به گذشته روند شکل گیری و توسعه بافت های قدیم، سبب شده تا ساخت و سازهای جدید علاوه بر ناهمگونی و ایجاد هرج و مرج باعث از بین رفتن تدریجی هویت شهرها و عد تطابق فرهنگی شود. حیات و بازآفرینی بافت های تاریخی شهری با ایجاد فضاهای میان افزا یکی از رهیافت های نوین در زمینه ی معماری است. این رویکرد ضمن استفاده از قابلیت های مثبت فضاهای بافت تاریخی، تلاش می کند تا مسایل و مشکلات این مناطق از قبیل کمبود فضا، مسایل حمل و نقل و زیست محیط را ...