• جزئیات بیشتر پایان نامه
    • تاریخ ارائه: 1385/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/12/26
    • تعداد بازدید: 1097
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • زبان: فارسی
     بتن خودتراکم (self-compacting concrete)، بتن جدیدی است که اولین بار در کشور ژاپن در اواخر دهه 80 میلادی توسط okamura با هدف اجرای سازه های بتنی با دوام ابداع شد. از خصوصیات ویژه این بتن می توان به کارایی بالا، مقاومت زیاد در برابر جداشدگی، عدم نیاز به ویبره داخلی و یا بدنه قالب جهت تراکم، تسریع در عملیات ساخت و ساز اشاره کرد. چنین مشخصاتی باعث شده است تا کاربرد آن خصوصا در اعضاء با تراکم بالای آرماتور روز به روز بیشتر گردد.

    هدف از انجام این پروژه، طراحی، ساخت، بررسی مواد پر کننده مناسب و بررسی خصوصیات مکانیکی، i) بتن خود تراکم دارای سه نوع فیلر میکروسیلیس، خاکستر پوسته برنج و پودر سنگ آهک و ii) بتن معمولی با اسلامپ 6.5 cm می باشد. در راستای این مهم، برای حالت i) با سعی و خطاء ابتدا بیش از 40 طرح اولیه ساخته شد و پارامترهایی از قبیل شکل ظاهری، آزمایشات کارایی برای بتن تازه و برای بتن سخت شده، میزان مقاومت فشاری در سنین 7 و 28 روزه بررسی و اندازه گیری شد و مقدار مناسب میکروسیلیس، خاکستر پوسته برنج و پودر سنگ آهک بدست آمد که در آزمایشات بعدی اثر ترکیبی بهینه این سه نوع پر کننده بر روی بتن خود تراکم مورد بررسی قرار گرفت.

    پس از انجام ازمایشات بتن تازه بر روی این 6 بتن خود تراکم و بتن معمولی، آزمایشات بتن سخت شده از قبیل مقاومت فشاری، مقاومت کششی، مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته و آزمایش اولتراسونیک بر روی این 7 نوع بتن در سنین 7.3، 14، 28 و 42 روزه مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت.

سوال خود را در مورد این پایان نامه مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام میکنید
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها