بررسی روش های برآورد تبخیر و تعرق برای منطقه اصفهان

برآورد مقادیر تبخیر و تعرق پتانسیل به منظور کاربرد در برنامه ریزی، طراحی و مدیریت طرح های آبیاری و زهکشی و مدیریت منابع آب ضروری می باشد. تبخیر و تعرق شامل تبخیر از سطح زمین و آب و تعرق بوسیله گیاه است و در مناطق خشک و نیمه خشک تحت آبیاری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. روش های بسیار زیادی برای برآورد تبخیر و تعرق گیاه مرجع وجود دارد ولی این روش ها نتایج یکسانی برای همه مناطق نشان نمی دهند. مطالعات لایسیمتری به منظور تعیین مناسبترین روش در هر منطقه بکار می رود. به منظور تعیین مناسب ترین روش برآورد تبخیر و تعرق برای دشت اصفهان مطالعه ای با استفاده از لایسیمتر زهکش دار طی سال های 1383-1384 در منطقه اصفهان انجام گرفت. در این مطالعه مناسب ترین روش برای این منطقه، روش تشت تبخیر با ضریب kp و پس از آن روش های بلانی - کریدل اصلاح شده، تشعشعی - فائو، ترک، پنمن - فائو 56 ، پنمن - فائو 24 ، هارگریوز 1985 پریستلی – تیلور، ماکینگ 1957 و پنمن - کیمبرلی 1996 رتبه های بعدی قرار می گیرند.