مقایسه روش شبیه سازی مونت کارلو و روش lhs در آنالیز عدم قطعیت برآورد حجم رسوب مخازن: مطالعه موردی سد نازلو

برآورد حجم رسوب ورودی به مخازن سدها از ضرورت های طراحی و مدیریت تأسیسات آبی می باشد. روش های تجربی و ریاضی مختلفی جهت برآورد حجم رسوب موجود است اما همواره این روش ها به دلیل عوامل مختلف مؤثر در پدیده رسوب گذاری و وجود فرآیند تصادفی در آنها دارای قطعیت نبوده و موجبات شکست پروژه یا استفاده از ضرایب اطمینان بالا را فراهم می کند. در این راستا تحلیل عدم قطعیت می تواند درک درستی از نقش عوامل تأثیر گذار بر پدیده ایجاد کرده و شناختی راجع به سهم هرکدام از پارامترهای ورودی برخطای ظاهر شده در مدل خروجی ارایه دهد. دراین تحقیق، جهت برآورد دبی رسوب ورودی به سد، روش usbr با تعدیل ضریب fao با استفاده از آمار ایستگاه تپیک در رودخانه نازلو مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین برای محاسبه راندمان تله اندازی از روش برون(1953) و وزن مخصوص ذرات از روش میلر (1953) استفاده شده است در بحث عدم قطعیت، دو روش شبیه سازی مونت کارلو (mcs) و lhs جهت تعیین میزان عدم قطعیت رسوبات متراکم شده مخزن در طول زمان در کل دوره آماری و دوره آماری خشک و تر مورد بررسی قرار گرفت. بدین طریق که به دلیل حجم بالای محاسبات برنامه کامپیوتری توسط نگارنده به زبان fortran در عدم قطعیت کلی حجم رسوب و محاسبه عدم قطعیت کلی مورد استفاده قرار گرفته است. به علاوه آنالیز حساسیت برای تعیین اهمیت فاکتور های مختلف عدم قطعیت رسوبات مخزن انجام گرفته است. در این مطالعه سیستم مخزن ذخیره نازلو در منطقه آذربایجان غربی مورد بررسی قرار گرفته و عدم قطعیت رسوبات تراکمی مخزن و تأثیر هر فاکتور عدم قطعیت به طور جداگانه و در مجموع روی رسوبات تجمعی مخزن در دو دوره آماری ذکر شده به دست آمده است. نتایج نشان می دهد دبی سالیانه جریان و بار رسوب از مهمترین فاکتور های تعیین کننده عدم قطعیت حجم رسوبات سالانه مخزن می باشند. در مورد مخزن رودخانه نازلو با روش  lhsعدم قطعیت کلی 41.5% در کل دوره آماری و 41.7% در دوره آماری خشک و تر می باشد؛ که این اعداد در روش مونت کارلو به ترتیب 32.1% و 33.8% برای حجم رسوبات متراکم شده مخزن می باشد.