بررسی آزمایشگاهی و تحلیلی المان های تسلیح در مقاوم سازی ژئوتکنیکی پروژه های عمرانی

استفاده از عناصر کمکی در مقاوم سازی و بهسازی خواص مهندسی خاک از دیرباز مورد توجه بشر بوده است. امروزه کارایی و توانایی تکنیک تسلیح خاک در ارائه راهکارهای عملی مناسب در پروژه های مختلف عمرانی موجب گردیده تا این دانش به سرعت جای خود را در مهندسی عمران باز نماید. در راستای افزایش باربری خاک و کاهش تغییر ارتفاع های سازه، سیستم های سلولی ژئوسینتتیکی (gcs) ابداع شده است، که این سیستم ها متشکل از قاب، پوسته ژئوسینتتیکی و خاک می باشند. در تحقیق حاضر رفتار تحلیلی و آزمایشگاهی سیستم های سلولی ژئوسینتتیکی کوچک مقیاس بر روی نمونه های استوانه ای پر شده از ماسه سواحل دریای خزر و به ارتفاع 10.5 و قطر 10 سانتی متر در شرایط غیر مسلح و مسلح عمودی بررسی شده است. مطالعات آزمایشگاهی در دستگاه سه محوری و در شرایط فشار همه جانبه خارجی صفر و مطالعات تحلیلی با استفاده از نرم افزار اجزا محدود abaqus 6.7 انجام شده است. همچنین در این تحقیق، تاثیر مسلح کننده های قائم، تعداد و آرایش آنها در افزایش مناسبی بین نتایج بدست آمده از مطالعات آزمایشگاهی و تحلیلی وجود دارد و در تمامی موارد مطالعات تحلیلی نتایج محافظه کارانه تری نسبت به نتایج مطالعات آزمایشگاهی ارائه می دهد. همچنین نتایج نشان می دهد المان های تسلیح قائم به میزان قابل توجهی سبب افزایش باربری و کاهش تغییر ارتفاع و تغییر شکل های جانبی سیستم سلولی ژئوسینتتیکی (gcs) می شوند.