بررسی نقش مقاومت کششی، ظرافت و هندسه الیاف بر بهبود اتصال نخ های پلی پروپیلنی به کامپوزیت های پایه سیمانی

امروزه الیاف برای تقویت کامپوزیت های پایه سیمانی به طور گسترده ای استفاده می شوند و تحقیقات فزاینده ای در خصوص افزایش بهره وری آن ها در حال انجام است. در این تحقیق چگونگی اتصال بین الیاف پلی پروپیلن با کامپوزیت بتنی بررسی شده است. بدین منظور 3 نخ با ظرافت های متفاوت انتخاب شده و روی هر کدام برای بالا بردن درگیری مکانیکی الیاف با بتن، سه شیوه موج دار ریز، موج دار درشت و بافت، تغییر شکل مکانیکی در در سطح الیاف ایجاد شده و نتیجه آزمایش بیرون کشی آن ها با الیاف بدون تغییر شکل مکانیکی مقایسه شده است. همچنین به منظور بررسی طول موثر باند با آزمایش بیرون کشی، سه طول متفاوت از الیاف در بتن استفاده شده و با هم مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که تغییر شکل الیاف به صورت بافت در هر سه نوع نخ تاثیر خوبی بر نحوه اتصال و نتایج آزمایش بیرون کشی دارد. همچنین در الیاف بافته شده، حداقل طول مهاری به 5 سانتی متر کاهش پیدا کرد.