بعداز زلزله نورث ریج (1994)، ایده‌های زیادی در نحوه طرح و اجرای اتصالات سازه های فولادی پیشنهاد شد كه از جمله آن می توان به اتصال تیر با جان شكافدار و بال كاهش یافته (Slotted Web-Reduced Flange)، اشاره كرد. در این مقاله به بررسی ویژگی‌های این اتصال برای حالتی كه تیر با ورق های فوقانی و تحتانی به ستون متصل شده، پرداخته می شود طول شكاف و وجود یا عدم وجود ورق های پیوستگی از جمله پارامترهایی است كه مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور اتصال پیشنهادی تحت آنالیزهای پوش آور و چرخه‌ای قرار گرفته و پس از رسم نمودارهای هیسترزیس، سطح زیرآنها كه بیانگر میزان اتلاف انرژی اتصال است، تعیین شده است. در همه مدل ها، رفتار غیرخطی مصالح در نظر گرفته شده است. براساس نتایج حاصل از تحلیل ها، مشخص شد كه بهترین عملكرد اتصال زماین بدست می آید كه شكاف در جان تیر تا وسط منطقه كاهش یافته در بال امتداد داشته باشد و همچنین ورق های پیوستگی نیز در اتصال قرار نگیرند.