• ارزیابی پتانسیل روانگرایی در سازه های زیرزمینی (مطالعه موردی قطعه شرقی- غربی تونل خط 7 متروی تهران)

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 1550
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
     روانگرایی یکی از مهمترین و تأثیرگذارترین عوامل تخریب سازه ها در مناطق مستعد بروز این پدیده هنگام وقوع زلزله می باشد. بطور کلی روانگرایی و شدت آن به دو عامل مهم شامل خصوصیات لرزه ها و شرایط مصالح اشباع برای روان شدن،از جمله تراکم آنها بستگی دارد. هر چند پدیده روانگرایی و تأثیر آن بر سازه های سطحی به کرات مورد مطالعه قرار گرفته، اما تأثیر آن بر سازه های زیرزمینی تاکنون کمتر مورد توجه بوده است.همچنین با توجه به گسترش فضاهای زیر زمینی مانند مترو و تونل های ماشین رو در کشورهای رو به توسعه مانند ایران و قرار گرفتن کشور در منطقه ای با لرزه خیزی بالا ضرورت مطالعه در این زمینه آشکار می باشد. در این پژوهش به ارزیابی روانگرایی در بخشی از تونل خط 7 متروی تهران (قطعه شرقی- غربی) پرداخته شده است.به منظور سهولت در محاسبات این قسمت از تونل به 6 بخش تقسیم شده است و هر بخش بطور مجزا مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش از سه روش که بر پایه عدد spt هستند استفاده شده است که عبارتند از روش سید، روش جدید ونکوور و روش متوسط که میانگینی از چند روش ارزیابی می باشد. سپس پتانسیل روانگرایی بر پایه سرعت امواج برشی در خاک مورد ارزیابی قرار گرفته است و در نهایت مقادیر بدست آمده از این روش ها با هم مقایسه شده است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها