• ارزیابی اثر تثبیت کننده های الیافی بر پتانسیل زهکش شدن قیر با بررسی حساسیت حرارتی و زمانی در مخلوط های آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای (sma)

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 921
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
     میزان ریزش قیر معیاری برای ارزیابی پتانسیل زهکش شدن قیر یا همان جداشدن ملات قیری از مخلوط های آسفالتی است. پدیده ریزش قیر عمده ترین عیب مخلوط های آسفالتی با دانه بندی میان تهی و یا با دانه بندی باز، نظیر مخلوط های آسفالتی با استخوانبندی سنگدانه ای (sma) می باشد. تثبیت کننده ها برای کنترل ریزش قیر مخلوط های sma به کار می رود که دارای انواع متعدد الیافی و پلیمری است. در ایران حجم زیادی از الیاف به صورت پسماند کارخانه های فرش و لاستیک وجود دارد که دپو شده و می تواند عوارض زیست محیطی گوناگونی را سبب شود. در این راستا تحقیق حاضر سعی دارد که از این الیاف به صورت بازیافتی به عنوان تثبیت کننده در مخلوط های آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای استفاده نموده و اثر آن را بر پتانسیل زهکش شدن قیر این مخلوط ها ارزیابی نماید. به این منظور 5 نوع الیاف بازیافتی سلولزی شامل کنف و ویسکوز و الیاف بازیافتی مصنوعی شامل اکرلیک، پلی پروپیلن و پلی استر جمع آوری شد. به منظور بررسی اثر نوع الیاف بر خواص مخلوط های sma، آزمایش ریزش قیر در زمان های مختلف و دماهای 175°c، 155°c و140°c  صورت گرفت. نتایج نشان داد که مخلوط های sma حاوی الیاف سلولزی علی رغم داشتن میزان قیر بهینه بیشتر، پتانسل ریزش قیر کمتری نسبت به مخلوط های sma حاوی الیاف مصنوعی دارند. مخلوط های sma حاوی الیاف ویسکوز و کنف و مخلوط حاوی الیاف پلی پروپیلن از نظر پتانسیل ریزش قیر، کمترین حساسیت را نسبت به دما از خود نشان می دهد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها