• آسیب شناسی علوم انسانی - اسلامی

    نویسندگان :
    کلمات کلیدی :
    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/01/01
    • تعداد بازدید: 921
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    تجزیه و تحلیل مسائل علوم انسانی، یکی از مباحث معرفت شناختی حوزه پژوهش ساختاری فلسفه علم است که ارتباط علم را با فلسفه، هنر و صنعت و فناوری به نقد می کشد همچنین شناخت مبادی، مفاهیم، مفروضات، خاستگاه و آموزه های هر یک از علوم نیاز به فهم هرمنیوتیکی نقاد دارد تا حدود و ثغور عرصه فعالیت های اجرایی، آموزشی و پژوهشی علوم انسانی به طور عام وحوزه های تخصصی به طور خاص، تحدید گردند. این مهم وقتی ممکن می گردد که علاوه بر تعیین حد و مرز جنبه ی عام و خاص فعالیت های پژوهشی علوم انسانی، قلمرو و حوزه های تخصصی علوم میان رشته ای در هزاره سوم نیز تبیین گردند. شناخت هر پدیده ای نیاز به ساز و کار های خاصی دارد و از آن مهم تر شناخت آفت ها و کاستی های آن پدیده علاوه بر ساز و کارها، نیاز به هنر عرضه راهکار های عملی برای رفع، حل و کاهش مصائب آن پدیده را می طلبد، بی شک شناخت مولفه های علوم انسانی از غیر علوم انسانی در قالب شناخت یک پدیده و آسیب شناسی پارادایم آن به عنوان هدف این مقاله مطرح است .روش تحقیق مورد استفاده، روش توصیفی است که واقعیت های موجود پیرامون حدود و ثغور علوم انسانی از غیر علوم انسانی در جوامع جهانی به طور عام  و جامعه اسلامی ایران به طور خاص آشکار می کند. در این مقاله آسیب شناسی علوم  انسانی بحث و تحلیل شده است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که نظریه ی نسبی گرایی کوهنی باید جایگزین نظریه ی مطلق انگار تجربه گرایی جان لاکی و عقل گرایی لاکاتوش گردد و درعلوم انسانی به جای عقل گرایی فرد گرا و جمع گرا مدرنیسم نسبی گرایی عام و خاص پست مدرنیسم مورد نظر قرار گیرد همچنین علاوه بر تفکیک در مبانی فلسفی علوم انسانی با غیر علوم انسانی باید بتوانیم از برنامه ریزی میان رشته های تلفیقی و فرا رشته ای در ساختار رشته ای درحوزه های مختلف علوم انسانی در فرآیند آموزش، پژوهش و اجرا به کار ببندیم .در چنین وضعیتی است که انقلاب علمی و خلق های شگفت آور آن مثل شبیه سازی، نانو تکنولوژی، جهانی شدن، دهکده الکترونیک و… بدیل ساز پارادیم های پذیرفته در فلسفه ی علوم محسوب می شوند. نتیجه این که برای کاهش آسیب های علوم انسانی و رفع آنومی های فعالیت های اجرایی، آموزشی و پژوهشی آن باید از رویکرد سخت افزاری یعنی نگاه ماشینی، مکانیکی، ایستا و خطی به علوم انسانی پرهیز کرد و رویکرد نرم افزاری به معنای نگاه حرفه ای، فرامکانیکی، انسان مدار، پویا و غیر خطی به علوم انسانی داشت تا مسائل معر فت شناختی، ساختار شناختی و روان شناختی حوزه های مختلف علوم انسانی به حداقل ممکن تقلیل یابد. بدین صورت شکوفایی روز افزون دانش و چشم انداز کارا و اثربخش را در حوزه های مختلف علوم انسانی مشاهده خواهیم کرد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها