بررسی تنوع بیوشیمیایی در تعدادی از جمعیت های ماریتیغال (silybum marianum) در استان فارس

بررسی تنوع بیوشیمیایی در تعدادی از جمعیت های ماریتیغال (silybum marianum) در استان فارس

ماریتیغال با نام علمی silybum marianum از جمله گیاهان دارویی مهم متعلق به خانواده کاسنی می باشد که به دلیل کاربردهای گسترده ای که دارد امروزه مورد توجه محققین قرار گرفته است. ماریتیغال حاوی مجموعه ای از فلاونوئیدهاست که سیلی مارین نامیده می شوند و دارای ارزش دارویی بالایی می باشد. در این تحقیق، به منظور اندازه گیری مواد موثره جمعیتهای مختلف این گیاه در استان فارس توده های بذری از نقاط مختلف جمع آوری گردید. برای انجام این تحقیق آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 9 تیمار (جمعیت های مختلف) و سه تکرار انجام شد.

فاکتورهای اندازه گیری شده در این آزمایش شامل میزان فلاون و فلاونول ، فلاونوئید کل، ترکیبات فنلی و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره بذر ماریتیغال می باشد. نتایج نشان دهنده اختلاف معنی دار جمعیت ها از نظر صفات مورد بررسی می باشد. به طوری که بالاترین میزان فلاونوئید کل ( 62 / 667 میلی گرم کوئرستین در 100 گرم نمونه خشک) در جمعیت جویم و کمترین میزان ( 81 / 413 میلیگرم) در نمونه جهرم-سیمکان تعیین گردید.

بیشترین میزان ترکیبات فنلی کل ( 89 / 1057 میلی گرم گالیک اسید در 100 گرم ماده خشک) مربوط به جمعیت استهبان و کمترین میزان ( 41 / 501 میلی گرم) در نمونه جویم-هرم اندازه گیری شد. همچنین، بالاترین فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ( 37 / 93 درصد) مربوط به جمعیت جهرم -چاتیز و کمترین میزان ( 81 / 32 درصد) در نمونه بذری استهبان اندازه گیری شد.

به طور کل، نتایج این بررسی نشان داد که جمعیت های استهبان، جهرم-سیمکان و جهرم-چاتیز نسبت به سایر جمعیت ها از نظر صفات مورد بررسی دارای برتری بودند و در بسیاری از این صفات از بذر اصلاح شده نیز برتری داشتند که میتوان از این جمعیت ها برای برنامه های اصلاحی در آینده استفاده کرد. جمعیت جویم نیز به دلیل داشتن بالاترین میزان فلاونوئید، نیاز به بررسی بیشتر دارد.