فلسفه هنر و زیبایی شناسی از دیدگاه افلاطون و ارسطو

در این مقاله واژه هنر و معادلهای نزدیک آن در زبانهای یونانی سانسکریت اوستایی، عربی، انگلیسی ذکر شده و معانی مختلف آن از دیدگاه افلاطون و ارسطو بیان گردیده است.

افلاطون و ارسطو زیبایی و هنر را در چند معنا به کار برده اند که معادلهای مشترک این دو فیلسوف عبارتند از امر نیک ، فن محاکات (تقلید)،  نظم ، صورت و اندازه . تفاوت اصلی افلاطون و ارسطو در تعریف زیبایی و هنر به این است که ارسطو منتقد جدایی و ثنویت ،صور، آنگونه که افلاطون بیان می کند، می باشد. ارسطو هر امر جسمانی را دارای ماده و صورت بهم پیوسته میداند. در این مقاله همچنین مفهوم اوستایی اشه و قرابتهای آن با مفهوم زیبایی بیان شده است و همچنین به تاثیر افلاطون از ثنویت زرتشتی اشاره شده است. روش این مقاله توصیفی و کتابخانه ای میباشد.