بررسی عملکرد بیوراکتور غشایی (mbr) در تصفیۀ فاضلاب شهری

با توجه به افزایش روزافزون جمعیت و تشدید بحران کمبود آب، نیاز به سیستم های تصفیه پیشرفته فاضلاب با کیفیت خروجی بالا، جانمایی کوچکتر، امکان توسعه ظرفیت بارگذاری و در نهایت دارای توجیه اقتصادی بیش از پیش احساس می شود. در این راستا سیستم بیوراکتور غشایی (mbr) که بسیاری از ویژگی های فوق را دارا می باشد در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق از پایلوت تصفیه شامل راکتور هوازی با حجم مفید 20 لیتر و 12 لیتر استفاده شده که در آن غشا غوطه ور الیاف توخالی نصب گشته است. برای راهبری پایلوت، فاضلابی مصنوعی مشابه با شرایط شهری به کار رفته است. فاضلاب سنتتیک مورد استفاده مخلوطی از شکر، گلوکز، استات سدیم، نشاسته، شیر خشک و برخی نمک ها به عنوان منبع مغذی بوده است. در تحقیق انجام شده، درصد حذف پارامتر cod نسبت به زمان مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها در سه شار 15.67, 14 lmhو 15.17 که به ترتیب زمان های ماند هیدرولیکی 5 ,6.33 hrو 3.11 را ایجاد نمودند، انجام گرفت. متوسط درصد حذف cod در این زمان ها به ترتیب برابر با 90.28، 92.81 و 91.9 درصد بود. بدین ترتیب غلظت cod در خروجی همواره کمتر از 90 mg/l بود که بسیار کمتر از استاندارد تعیین شده برای استفاده از پساب در کشاورزی است و در 90.9 درصد موارد زیر 60 mg/l قرار داشت که کمتر از استانداردهای لازم برای تخلیه به آب های سطحی و چاه های جاذب است. همچنین نفوذپذیری غشا بعد از شستشوی شیمیایی 97.4 درصد قابل بازیابی بود. نتایج حاکی از امکان پذیری تصفیه فاضلاب شهری توسط بیوراکتور غشایی جهت رسیدن به زیر استانداردهای کیفی است.