• مطالعه آزمایشگاهی رفتارتناوبی پی های واقع برخاک مسلح شده با ژئوسل و خرده لاستیک

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1394/02/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1394/02/01
    • تعداد بازدید: 651
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    در سال های اخیر استفاده از ژئوسینتتیک ها به عنوان مسلح کننده ی خاک شالوده ها به خصوص در بسترهای سست بسیار رواج یافته است. یکی از انواع مسلح کننده های سه بعدی ژئوسل می باشد که با توجه به ساختار سلولی شکل خود و تأمین محصورشدگی لازم برای خاک داخل سلول ها، عملکرد بسیار مناسبی از لحاظ افزایش ظرفیت باربری در مقایسه با مسلح کننده های مسطح، مانند ژئوتکستایل و ژئوگرید دارد؛ از سوی دیگر، رشد روزافزون تولید لاستیک و متعاقباً ازدیاد تایرهای فرسوده در طبیعت، مشکلات متنوع و خسارات فراوان زیست محیطی را موجب شده است؛ این موضوع، در کنار کارایی مناسب خرده لاستیک های در بهبود خواص مهندسی خاک، موجب رشد رویکرد و انگیزه ی بازیافت و استفاده ی مجدد از این ضایعات در مخلوط با خاک و سایر مصالح در پروژه های تحقیقاتی و عملی شده است، هرچند همچنان جایگاه اصلی خود را نیافته است. در این پژوهش به منظور مطالعه رفتار تناوبی و فراتناوبی پی های واقع بر خاک ماسه ای مسلح شده با ژئوسل، از مدل فیزیکی پی نواری واقع بر خاک مسلح با مقیاس کاهش یافته استفاده شده است که در آن ژئوسل ها با ابعاد هندسی یکسان و در موقعیت مشخصی از نمونه های ماسه ای قرار می گیرند. جهت بررسی اثر ذرات لاستیکی مخلوط شده با ماسه به عنوان پرکننده ی ژئوسل، سلول ها با استفاده از ماسه ی تنها، خرده لاستیک تنها و درصدی ازخرده های لاستیک یا پودرلاستیک با شرایط تراکمی کنترل شده پر شده اند، سپس بر روی مدل پی واقع بر سطح خاک، در مرحله ی اول بارگذاری استاتیکی با نرخ ثابت و تا میزان بار مشخص و بعد از آن تا 1000 سیکل، بارگذاری تناوبی با فرکانس 0.5 هرتز و دامنه ی ثابت بارگذاری، بر نمونه اعمال گردیده است و در نهایت به منظور بررسی رفتار فراتناوبی، مجدداً بارگذاری استاتیکی، با نرخ ثابت تا لحظه گسیختگی صورت گرفته است. ضمن تأکید نقش کلیدی افزایش تراکم و کاهش شکل پذیری مصالح پرکننده ی ژئوسل، در عملکرد مقتدرانه ی خاک مسلح، نتایج حاکی از این است که در شرایط تراکمی یکسان با جایگزین نمودن بخشی از خاک دانه ای با خرده های لاستیک بزرگتر از دانه های خاک (با درصد اختلاط خاص)، کاهش تغییر شکل های پلاستیک و افزایش تغییر شکل های الاستیک ایجاد می شود و در حالت اختلاط خاک با پودرلاستیک که ذرات آن کوچکتر از دانه های خاک مورد استفاده بوده است، افزایش نشست و کاهش ظرفیت باربری ملاحظه می گردد؛ لذا به نظر می رسد استفاده از مخلوط خاک و خرده لاستیک (با دانه بندی درشت تر از دانه های خاک) و با در نظر گرفتن شرایط هندسی سلول های ژئوسل در کنار درصد اختلاط بهینه، ضمن کاهش مصرف خاک و نیز استفاده از ضایعات لاستیک، به بهبود رفتار تناوبی خاک مسلح و کاهش تغییرشکل های ماندگار خاک کمک می نماید.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین ژورنال ها