• جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1389/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1389/01/01
    • تعداد بازدید: 1028
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    گویش سمنانی از اعضای زبان های شاخه غربی ایرانی است. وجود جنس دستوری دوگانه مذکر و مونث در سطح واژگان، جنس دستوری برای حروف تعریف نامعین و ضمایر شخصی و اشاره سوم مفرد، از جمله خصوصیات این گویش است. در این مقاله، جنس دستوری و حوزه عملکرد آن بررسی شده است. با بررسی 3000 واژه مستخرج از واژه نامه گویش سمنانی مشخص شد که معیار آوای پایانی، مهم ترین  معیاری است که بر جنس اسامی در گویش سمنانی حاکم است. ضمن اینکه معیارهای معنایی و ساخت واژی نیز بر جنس اسمی در این گویش تاثیر دارند. اسامی دارای جنس طبیعی، از نظر معنایی نشان دار و اسامی که دارای جنس طبیعی در جهان خارج نیستند، از نظر آوایی، نشان دار می شوند. تنها عامل صرفی مشترک در این مسئله، پسوند تصغرساز است که اسامی حائز را دارای جنس دستوری مونث می نمایند.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها